XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Baña Jaungoikoa egille ta jabe ta nagosi izatez gañera, ondasun guztien iturria be ba-da; on oro Beragandik datorkiguz.

Ondasun onein ordez, barriz, eskerrak zor dautsoguz.

Nagosi danez, beraz, gurtza zor dautsogun legez, ongile ta on utsa danez, eskergintza zor dautsogu.

Orrez gañera, on utsa'gan dago gure zoriona.

Zorion orren egarri gara.

Zorion orrera joteko alegin egin bear.

Zorion ori eskuratzeko, egin-alez, saiatu bear.

Ezin, ostera, geurez zorion ori jadetsi.

Orretarako, nai-ta-ez, iñoren laguntza bear.

¿Nori eskatu, ordea, laguntza ori? Zoriona legez, zorion ori jadesteko urgazpen eta laguntza bere, on utsa dan Jaungoikoa'ri.

Ta gogotsuago eskatu ta ugariago emongo dausku.

Norbait biozkoiago datzakonez Jaungoikoa'ri, ta Jauna'gazko gogotsuago ta jareiago agertzen danez, are jareiago ta eskuzabalago izango dau Jauna beragazko, ta Jauna'ren eskar ta arnari bereziak artzeko gertuago ta adiñonago izango dau bere burua, diño Iñaki deunak.

Iru gauza daroaz, ba, beragaz opariak: gurtza, eskergintza ta eskaria.

Oparia, agirian egin bearra.

Gizona gogo ta gorputz da.

Sentzun-edo asmen -bidez gauzak ulertu, ta sentzun bidez erabilli oi ditu gizonak gogo-almenak.

Ezta, beraz, naikoa gizonak Jaungoikoa egille ta nagositzat gogoz autortzea.

Menbetasun ori, burumakurtze ori, Jaungoikoa Jabe oso ta gorengo Jaun dala autortze ori, erakutsi be egin bear dau.

Ta au, barruko gogoa agertzeko egoki izango diran gurkizun, edo ikur ta ezaugarri ageriz.